Eten als een holbewoner

Voordat ik wordt onderworpen aan een vragenvuur, want dat gaat gebeuren (ik voel het, kom maar op!), wil ik jullie eerst even 40.000 jaar terugnemen in de tijd. Wisten jullie dat er toen helemaal geen kanker, diabetes, huidziektes,  reuma, overgewicht, en andere gekke ziektes en aandoeningen bestonden? Je denkt misschien, maak dat de kat wijs, toen hadden ze simpelweg de technische middelen niet om dit te onderzoeken en daarom dachten ze dat ze geen ziektes hadden…
Mis. Vroeger at de mens alles puur natuur en onbewerkt, moesten ze op jacht voor hun (verse) vis en vlees en klommen ze in bomen om de rijpe vruchten te plukken. Uit deze ene zin valt eigenlijk al te concluderen dat men in de oertijd gewoon ontzettend gezond leefde (lees: gezonde voeding en veel beweging).

Tegenwoordig wordt alles maar bewerkt om producten langer houdbaar te maken, een aantrekkelijk kleurtje te geven en het zogenaamd lekkerder te laten zijn. Maar al die troep in je eten zorgt er dus wel voor dat je lijf harder moet werken om alles te ‘verwerken’ of uit te scheiden. Je lichaam houdt dus minder energie over om alle andere (levens)belangrijke functies te vervullen. Hierdoor ontstaan klachten als hoofdpijn, vermoeidheid, huidklachten, een opgeblazen gevoel, verstopping, etc. Daarnaast blijven er door bewerking (dit is ook koken en bakken!) minder (noodzakelijke) voedingsstoffen over die wij oh zo hard nodig hebben om onze cellen te laten werken en gezond te blijven.

Over het bewerken van voedsel en over de risico’s van het verloren gaan van voedingsstoffen kan ik nog wel uren doorratelen, maar dat komt ongetwijfeld nog aan bod in volgende posts.

Wat ik jullie niet wil onthouden is de uitleg waarom diëten echt geen zin heeft, en in de meeste gevallen zelfs averechts werkt. Je valt een aantal kilo’s af, maar eenmaal gestopt met het dieet vliegen de kilo’s er weer aan en zit je al gauw weer op je oude gewicht of erger nog, je bent nog zwaarder dan voorheen!

De verklaring hiervoor is eigenlijk heel simpel. Ons spijsverteringsstelsel is in die 40.000 jaar eigenlijk niet of nauwelijks veranderd. Het werkt dus nog steeds hetzelfde als vroeger.
Toen de mensen nog in grotten woonden, wisselden tijden van schaarste en overvloed elkaar af. Op sommige momenten was er een overvloed aan voedsel, op andere momenten vond de jager amper iets om te eten. Wanneer er weinig voedsel beschikbaar was, vertraagde de stofwisseling om energie te besparen en het lichaam ging reserves opslaan in de vorm van lichaamsvet. Dit is puur een verdedigingsmechanisme dat ons moet beschermen tegen de hongerdood.

Na uithongering (voedselschaarste/diëten) zal het lichaam dus alles wat het daarna binnenkrijgt zoveel mogelijk opslaan als vet in het lichaam. Dit veroorzaakt het beruchte Jojo-effect waar echt he-le-maal niemand gelukkig van wordt.

Het enige dat echt helpt, is je levensstijl aanpassen: eet alles zoveel mogelijk puur natuur en onbewerkt. Hierover later meer.

´Het beste dieet is het dieet dat je je hele leven vol kunt houden’