Het is inmiddels 3 weken geleden dat we de kraamweek afsloten. Hilbert is sinds een week weer aan het werk, en ik.. ik heb mijn eerste week in mijn eentje als moeder van twee doorstaan. Hoera! Ondanks dat ik het gevoel had dat ik he-le-maal nergens aan toe kwam, is het me toch gelukt om deze blogpost te schrijven!
Zoals jullie in de vorige blogpost hebben kunnen lezen, is Jip om 11.52 uur in het ziekenhuis in Zwolle geboren. Om 16.00 uur ’s middags waren we alweer lekker thuis. Toen we net 5 minuten zaten, ging de bel en daar was de kraamhulp die ons de eerste 2 uur op weg kwam helpen. Dit heet ‘opstartzorg’ en wordt verleend zodat je met een gerust gevoel de avond en de nacht in kunt gaan. Deze vriendelijke mevrouw vertelde ons dat de volgende dag een collega zou komen die ons de rest van de week zou komen helpen. In deze blogpost laat ik jullie zien hoe een kraamweek er globaal uitziet (voor de mommy to be’s!) en hoe die van ons is verlopen. Lezen en kijken jullie gezellig mee?
De eerste avond
Altijd gek, zo’n eerste avond alleen met een baby die je nog helemaal moet leren kennen. Al moet ik zeggen dat ik het dit keer al meer vertrouwd vond dan de eerste keer. We waren dan ook vrij relaxed toen de opstartzorg klaar was en de kraamhulp weer de deur uit ging. Even later kwamen de trotse opa’s en oma’s langs en namen zij ook Fygo weer mee, die bij één van hen tijdens de bevalling was wezen spelen. Helaas ben ik vergeten foto’s te maken van het mooie moment dat Fygo voor het eerst zijn kersverse broertje zag. Uiteraard heb ik het wel gefilmd voor mijn eigen archief :-).
Onze kraamhulp
De nacht ging prima en de volgende ochtend stond om 08.00 uur de nieuwe kraamhulp voor de deur. Het klikte meteen en wat waren we blij dat zij ons deze week zou komen helpen. We hadden niemand beters kunnen wensen dan Hendrika, wat een topwijf is dat!
Jammer genoeg hadden we wel een klein beetje een valse start. Omdat ik heel graag borstvoeding wilde geven, heeft Hendrika alles uit de kast gehaald om dit te laten slagen. Helaas was mijn conditie, na een hele pittige HG zwangerschap, dusdanig slecht dat we na 5 dagen hebben moeten besluiten om te stoppen met de borstvoeding en over zouden stappen op kunstvoeding. Ook Jip was behoorlijk wat afgevallen, dus voor beide was dit het beste. Na veel tranen kon ik het uiteindelijk accepteren en ging het met zowel mij als Jip langzaam beter.
Naast dat Hendrika mij ontzettend goed heeft ondersteund bij zowel de borstvoeding, de overstap op kunstvoeding en mijn persoonlijke herstel, was ze ook heel erg betrokken bij de rest van het gezin. Fygo was echt fan van haar en bleef naar haar vragen toen ze weer weg was. Ik snap wel waarom; die slimme jongen had al snel door dat Hendrika goddelijke fruithapjes kon maken, hij altijd chocopasta op zijn brood mocht en hij op bed mocht eten (én mocht knoeien, want het bed werd toch iedere dag verschoond!)! Na 3 dagen begon hij met commanderen alsof ze ons slaafje was: ’Hendrika!? Papa wil koggie (koffie)!!’, ‘Ik wil schuitjes! (beschuit met muisjes)’, ‘Maak maar nog een broodje, met goko pasta (Chocopasta), Hendrika!’, etc. Lesje voor ons…daar ontbreekt nog iets in de opvoeding ;-). Maar naast Hendrika commanderen, heeft hij haar ook heel erg goed geholpen met de verzorging van Jip en kreeg hij aan het einde van de kraamtijd zijn ‘Mini-kraamverzorgende diploma’. Zo leuk!
Wassen en wegen
Vanaf dag 1 was er eigenlijk een soort vaste dagplanning. We startte de dag altijd met ontbijt op bed en kletsten bij over hoe de vorige avond en de afgelopen nacht waren gegaan. Hierna stelden we doelen op voor wat we die dag graag wilden bereiken. Vervolgens werden bij mij alle standaard controles uitgevoerd en nam ik daarna een douche. Tijdens het douchen verschoonde Hendrika ons bed en deed ze wat huishoudelijke taken. Hierna was het tijd om Jip te wassen, te wegen en verder te controleren.
Pas op de één na laatste dag van de kraamweek lukte het mij om Jip zelf in bad te doen en aan te kleden. Sindsdien vind ik dat het fijnste moment van de dag en kijk ik hier nog elke dag naar uit! We wisselden het badje, de Tummy Tub en alleen wassen met een washandje af. Ook Fygo wilde hier elke keer heel graag mee helpen.
Gehoortest en hielprik
Tijdens de kraamweek krijg je ook een aantal bezoekjes van onder andere de verloskundige en het consultatiebureau. De gehoortest en de hielprik horen hier ook bij. De hielprik is niet verplicht, maar wel belangrijk. Wij vonden het dan ook vanzelfsprekend om deze uit te laten voeren. Gelukkig sliep Jip gewoon door tijdens de prik en heeft hij er dus helemaal niks van gemerkt. Ook voor de gehoortest was hij meteen geslaagd!
Voor het eerst naar buiten
Het eerste doel dat we aan de begin van de kraamweek hadden gesteld was dat we op de laatste dag, dat Hendrika bij ons zou zijn, naar buiten wilden. Gelukkig kregen we extra kraamzorguren, want anders was dit niet gelukt. Jip was nog niet dicht genoeg bij zijn geboortegewicht en ik had nog steeds amper energie en veel pijn. Jip is op zondag geboren en een week later op de maandag deden we samen de geboortekaartjes op de post. De brievenbus staat maar een paar meter bij ons huis vandaan, maar ons doel was behaald! Helaas deed dit kleine stukje wandelen mij erg veel pijn. Deze pijn bleef en inmiddels ben ik naar een bekkenfysiotherapeut geweest. Hier werd geconstateerd dat ik bekkeninstabiliteit heb opgelopen door de zware zwangerschap en de bevalling. Ik ben daar dus waarschijnlijk nog wel even zoet mee, maar ik ga langzaam vooruit en kan steeds iets verder lopen!
Jammer genoeg was het die maandag ook tijd om afscheid te nemen van Hendrika. Ondanks de valse start hebben we, dankzij haar, een hele fijne kraamweek gehad. Ondertussen hebben we nog steeds contact via Whatsapp en mag ik nog altijd al mijn vragen aan haar kwijt! We love her!
Tips!
Omdat een kraamweek behoorlijk heftig kan zijn en hij waarschijnlijk nooit verloopt zoals je van tevoren verwacht, deel ik graag nog wat tips met jullie:
- Klikt het niet met de kraamverzorgende? Bel dan meteen de kraamzorg organisatie voor vervanging. Het is zó belangrijk dat jij je op je gemak voelt in je eigen huis en dat je diegene die een hele week bij je over de vloer komt vertrouwt!
- Wij hebben er bewust voor gekozen om alleen directe familie meteen in de kraamweek langs te laten komen en de overige kraamvisite nog even uit te stellen. Hier was ik heel blij mee. Want hoe trots je ook op je baby bent en hoe graag je hem of haar ook aan de hele wereld wilt laten zien, in de kraamweek ben je vooral moe, moe en nog eens moe. Kraamvisite vreet echt energie en kan prima even wachten totdat jullie alles weer een beetje op de rit hebben.
- Wil niet te snel de geboortekaartjes versturen. Doe dit pas als je er de rust voor hebt gevonden en je er genoeg energie voor hebt. Dit hebben wij zelf de eerste keer namelijk niet gedaan (we wilden zo snel mogelijk de geboortekaartjes de deur uit doen), waardoor we met onze brakke hoofden het verkeerde gewicht hebben doorgegeven. Hier baal ik, 3 jaar later, nog steeds van!
- Luister naar je lijf en naar je eigen gevoel. Hoe graag je iets ook wil (bijvoorbeeld borstvoeding geven), als je hoofd ja zegt maar je lijf nee, is de kans van slagen klein en ga je er zeer waarschijnlijk uiteindelijk aan onderdoor. Onthoud: een blije mama is een blije baby!
- Pak je rust en maak optimaal gebruik van de kraamhulp. Je hoeft deze week echt helemaal niks! Als je wil slapen, ga je slapen. Als je op de bank een boekje wil lezen, ga je op de bank een boekje lezen. Als je 3 uur alleen maar met je baby wil knuffelen, dan ga je 3 uur met je baby knuffelen. De kraamhulp zorgt er wel voor dat je eet en drinkt, dat het huishouden wordt gedaan en dat de deur open wordt gedaan als er wordt aangebeld. Profiteer!
- En last but not least: GENIET! Voor je het weet is deze week weer voorbij en staan jullie er alleen voor. Die eerste week met je newborn is zó bijzonder, die krijg je nooit meer terug. Of je wolk nu roze, blauw of grijs is.. probeer in ieder geval waar het kan echt even te genieten!
Liefs,
Tina